Wzrost hałasu podczas wirowania, metaliczne tarcie przy obracaniu bębna ręcznie oraz luz osiowy lub promieniowy przekraczający tolerancję eksploatacyjną wskazują na degradację łożysk pralki. Ocena rozpoczyna się od demontażu tylnej osłony, kontroli osi bębna i zespołu krzyżaka, a następnie pomiaru luzów oraz weryfikacji stanu uszczelnienia simmeringu. W modelach ze zbiornikiem skręcanym dokonuje się inspekcji bieżni łożysk i powierzchni gniazd; obecność korozji lub ubytków materiału świadczy o nieszczelności i migracji wody do komory łożysk. W trakcie diagnostyki sprawdza się również stan osi bębna pod kątem punktowej korozji, która może wymagać wymiany krzyżaka zamiast samego zespołu łożyskowego. Dodatkowo ocenia się stabilność pracy bębna w cyklu wstępnym przy małym obciążeniu, ponieważ drgania w niskich obrotach są wczesnym sygnałem utraty geometrii. W modelach z nierozbieralnym zbiornikiem weryfikuje się możliwość otwarcia komory poprzez rozcięcie i późniejsze skręcenie lub klejenie zgodne z parametrami temperaturowymi i odpornością na wibracje, kiedy producent nie przewidział fabrycznej wymiany.
Procedura serwisowa obejmuje demontaż zespołu bębna, wyprasowanie łożysk i simmeringu, oczyszczenie gniazd, ocenę osi oraz montaż nowego zestawu elementów z użyciem smaru o specyfikacji wodoodpornej i odporności na wysokie obroty. Wersje z łożyskami o zwiększonej wytrzymałości stosuje się przy intensywnej eksploatacji lub w pralkach o wyższych prędkościach wirowania. Po montażu prowadzi się próbę ręczną obrotu, test szczelności oraz cykl roboczy z obserwacją temperatury obszaru łożyskowego po kilku etapach pracy. W sytuacji stwierdzenia uszkodzenia osi lub krzyżaka dobiera się wariant wymiany całego zespołu, a parametry dobiera na podstawie kodu modułu i średnicy osadzenia. Po pomiarach i teście dynamicznym możliwa jest realizacja działań w serwisie napraw AGD w Gliwicach z doborem elementów zgodnych z parametrami bębna, tolerancjami montażowymi i charakterystyką obrotową urządzenia.
