Usterki pompy odpływowej w pralce objawiają się zatrzymaniem cyklu na etapie odprowadzania wody, komunikatami błędu drenażu oraz pozostałością wody w bębnie mimo poprawnej pracy pozostałych modułów. Diagnostyka zaczyna się od mechanicznego sprawdzenia wirnika i komory pompy, ponieważ drobne ciała obce, włókna i osady często blokują ruch bez uszkodzenia elektrycznego. Kolejny etap to pomiar poboru prądu pompy w chwili startu — wartości ponad nominalną krzywą wskazują opór mechaniczny lub degradację uzwojenia. Weryfikacji podlega szczelność komory oraz drożność węży odpływowych i syfonu, ponieważ zwężenia w torze prowadzą do pozornego objawu niesprawnej pompy. W modelach z systemem kontroli zalania ocenia się poprawność odczytu czujnika poziomu i reakcję modułu sterującego na impuls pracy pompy. Test impulsowy z krótkimi cyklami start-stop pozwala wychwycić nieregularne zatrzymania wynikające z luzu osiowego wirnika i zatarć segmentowych. Dodatkowo ocenia się temperaturę korpusu i uzwojenia podczas 3–5 minut pracy ciągłej, ponieważ przegrzewanie świadczy o wzroście tarcia lub uszkodzeniach izolacji. Diagnostyka obejmuje też kontrolę stanu wirnika magnetycznego w pompach bezszczotkowych; odkształcenie lub ubytek powoduje drgania i ograniczenie momentu rozruchowego, co system interpretuje jako brak możliwości opróżnienia bębna.
Po wykluczeniu czynnika zewnętrznego prowadzi się czyszczenie komory pompy, wirnika i toru odpływowego, a następnie test wodny w krótkim programie. W przypadku zużycia łożysk lub zwiększonego luzu osiowego stosuje się wymianę zespołu pompy z zachowaniem kompatybilności hydraulicznej i elektrycznej. Analiza parametrów pracy po naprawie obejmuje czas pełnego opróżnienia bębna, stabilność poboru prądu oraz równomierność pracy wirnika w cyklu impulsowym. Dla modeli z czujnikiem poziomu wody sprawdza się synchronię reakcji pompy z presostatem, aby wykluczyć błędną diagnostykę modułu sterującego. Po potwierdzeniu parametrów możliwa jest realizacja czynności usługowej w serwisie AGD w Kartuzach z doborem elementu i kalibracją reakcji odpływu do nominalnego profilu pracy urządzenia. Końcowa weryfikacja obejmuje pomiar hałasu w fazie drenażu, obserwację temperatury korpusu pompy i stabilność ciśnienia w torze odpływu.
